Beschrijving: I cento giorni di Napoleone: geregisseerd door Roberto Danesi, Archita Valente. De militaire ster van Napoleon schitterde voor het eerst tijdens de belegering van Toulon in 1793, waar hij het bevel voerde over de artillerie, een post die hij met de grootste energie vervulde. Voor zijn dappere actie bij Toulon werd hij beloond met de rang van brigadegeneraal. In 1796 werd de campagne krachtig voortgezet in Italië, totdat de Fransen in november fel streden tegen de Oostenrijkers bij Arcola, waar deze erin slaagden de brug over de rivier de Alpone in bezit te houden. De Fransen vielen hen echter op de 17e wanhopig aan en veroverden met succes de positie. Op 1 juli 1798 arriveerde Napoleon voor Alexandrië. De campagne in Egypte was wanhopig en het Franse leger kreeg veel ontberingen en lijden te verduren. De onderneming van Napoleon kende echter opnieuw succes en op 18 augustus 1799 vertrok hij na de verovering van Egypte naar het continent. In het begin van 1800 zette Napoleon opnieuw operaties voort in Italië, die zich uitstrekten tot juni, toen na met succes de Alpen over te steken via de Sint-Bernardpas, de tweede Italiaanse campagne werd beëindigd. Op 2 december 1804 werd Napoleon Bonaparte in de kathedraal van Notre Dame in Parijs tot keizer van de Fransen gekroond. Een jaar later was hij wanhopig verwikkeld in de beroemde slag om Austerlitz tegen de geallieerde strijdkrachten van Rusland en Oostenrijk. Hier werd een grote veldslag uitgevochten die uiteindelijk eindigde in een besliste overwinning voor de Fransen. Zo maakte de slag bij Austerlitz een einde aan de oorlog van 1805. De campagne van Napoleon in Rusland in 1812 ging gepaard met grote verliezen, zowel door zijn veldslagen als door de verschrikkelijke tol van het strenge Russische klimaat. Na de slag bij Borodino trok het Franse leger Moskou binnen, de Russische hoofdstad, waar Napoleon had besloten zijn winterhoofdkwartier te maken. Maar in plaats van Moskou in handen van de indringers te laten vallen, verbrandden de Russische patriotten de hoofdstad, waardoor de Fransen de stad moesten evacueren. Daarom begon het Grote Leger in oktober 1812 met de terugtocht uit Moskou, een terugtocht die voor de Fransen zo rampzalig bleek te zijn. In de flank en achterin lastiggevallen door de Kozakken, lieten ze een spoor van doden en stervenden achter op de bevroren vlakten van Rusland. Op 5 december verliet Napoleon het leger en begon aan de reis naar Parijs. De campagne van Napoleon in Frankrijk eindigde in april 1814, toen hij door de geallieerde machten werd gedwongen afstand te doen van de troon van Frankrijk en zich terug te trekken op het eiland Elba. De geschiedenis van de oorsprong van Napoleons besluit om Elba te verlaten is tot op zekere hoogte nog steeds gehuld in mysterie. Hij keerde op 1 maart 1815 terug naar Frankrijk en begon onmiddellijk met operaties om de keizerlijke troon te herstellen. Enkele maanden later, op 18 juni, was hij betrokken bij de beroemde slag bij Waterloo, die resulteerde in zijn overweldigende nederlaag tegen de geallieerden onder Wellington en Blucher. Zo kwam een ​​einde aan de militaire carrière van Napoleon, die kort daarna werd verbannen naar het eiland Sint-Helena, waar 'de gevangengenomen reus door de aarde werd overgedragen aan de voogdij over de oceaan'. Daar bleef hij een gevangene tot 5 maart 1821, toen zijn onverzettelijke geest zich overgaf aan de Dood, de overwinnaar van alles..